Het geslacht Erythronium is al vele eeuwen in cultuur. Eén van de redenen dat het aanbod zo schaars blijft, is te wijten aan de moeilijke teelt. Knollen van Erythronium zijn erg gevoelig voor wind en mede daardoor kunnen de bolletjes na het rooien snel indrogen. Machinaal rooien is niet bevoordelijk voor de kwaliteit, een beschadiging op de knol leidt al snel tot schimmelvorming. Het verspreidingsgebied is groot: Midden- en Zuid-Europa, Iran en de Kaukasus en vele species vinden hun oorsprong in Noord-Amerika.
De hybriden, ontstaan uit kruisingen van E. tuolumnense x E. revolutum, zijn van Nederlandse afkomst (onder andere van de heer L. Slikker). De Nederlandse benaming hondstand is ontleend aan de vergroeide buisvormige bol, vergelijkbaar met de tand van een hond. De bladeren staan tegenovergesteld en zijn breed ovaalvormig en steeds twee per plant. Vrijwel alle erythroniums hebben een schitterend getekend blad. Een opvallend detail is dat behalve vele soorten die knikkende bloemen hebben, de topjes van de bloemblaadjes naarmate uitbloei vordert, achterwaarts gebogen zijn. De planten houden van een wat zanderige humusrijke grond op een beschaduwd plekje en de bollen dienen vrij diep te worden geplant. Ze kunnen vele jaren op dezelfde plaats staan en vermeerderen zich voornamelijk door zaad.
Een uit het wild geselecteerde hybride, aangetroffen door Carl Purdy (1861-1945) met grote, stevige, helder lichtroze bloemen waarvan de bloemblaadjes opvallend breed zijn. Waarschijnlijk is de andere ouder E. oregonum. Het donkere blad is mooi...
Geïntroduceerd rond 1895. Inheems langs de westkust van Noord-Amerika. Meestal vier tot vijf bloemen per steeltje, variërend in kleur van zachtroze tot purperroze. Ook de bloemtekening is variabel, geel tot oranjegele cirkels, of soms zelfs...
Wordt sinds 1596 in cultuur aangetroffen. Naast de meest voorkomende Nederlandse benaming: hondstand of hondstandviooltje wordt ook gebruikt: addertong of lamstong, lawinelelie en hertenlelie. Schitterend gemarmerd blad. Worden ze geplant (als...
Wordt sinds 1596 in cultuur aangetroffen. Naast de meest voorkomende Nederlandse benaming: hondstand of hondstandviooltje wordt ook gebruikt: addertong of lamstong, lawinelelie en hertenlelie. Schitterend gemarmerd blad. Worden ze geplant (als...
Intro: 1904. Inheems in voornamelijk de beboste kustgebieden van Noordwest-Californië. De crèmekleurige bloemen, meestal twee tot drie per bloemsteel, hebben mooie oranjegele tekeningen aan de basis en steken ruim boven het schitterend gemarmerde...
Het betreft hier geen aanbod van de wildvorm, maar van een mengsel van hybriden. Deze hybriden, overwegend in de roze tinten, zijn ontstaan bij de nog immer actieve veredeling van Erythronium x revolutum. Als kruisinsgsouder is E. ‘White Beauty’...
Intro: ca. 1895. Een cultivar met grote witte bloemen met in de keel een smalle bruingele ring. Het blad is mooi gemarmerd en overwegend lichtgeel geaderd. Deze roomwitte schoonheid zal zich op humusrijke grond prima uitbreiden. Schitterend in een...
Wordt sinds 1596 in cultuur aangetroffen. Naast de meest voorkomende Nederlandse benaming: hondstand of hondstandviooltje wordt ook gebruikt: addertong of lamstong, lawinelelie en hertenlelie. De aangeboden mengeling bestaat uit de kleuren wit,...
Wordt sinds 1596 in cultuur aangetroffen, oorspronkelijk verspreid voorkomend in Europa. De meest voorkomende Nederlandse benamingen zijn hondstand of hondstand-viooltje. Schitterend gemarmerd blad. Worden ze geplant (als onderbegroeiing) in een...
Een wijdverspreid sierlijk soort in het oostelijk deel van Noord-Amerika. De opvallend gele bloemen zijn aldaar niet moeilijk te vinden tussen al het groen in de bossen. De steriele vorm heeft slecht één mooi gevlekt blad, terwijl de fertiele vorm...
Een in West Virginia en North Carolina voorkomende species. De goudgele bloempjes hebben op de buitenste bloemblaadjes een bruinrood streepje. De bladeren zijn fraai gevlekt.
Verreweg de meest geteelde hybride van E. tuolumnense, destijds waarschijnlijk ook gekruist met E. californicum, met dank aan dhr. Lou Slikker. De ca. 30 cm hoge bloemstelen worden geflankeerd door vier tot vijf knikkende zwavelgele bloemen met in...