Uit een grote partij tulpen die hij had gekocht van de Vlaamse kweker Lenglart selecteerde de bekende Haarlemse bollenkweker E.H. Krelage de beste eenkleurige cultivars. Aanvankelijk haalde hij er alleen rood en roze bloeiende uit, geen gele, want die kleur was toen uit de mode. Hij introduceerde zijn keuze in 1886 als Darwin Tulpen en maakte deze tot een eclatant succes. In 1889 liet hij ze op de Grote Tentoonstelling in Parijs in grote vlakken aanplanten, waarmee een nieuwe trend was gezet. Tot slechts enkele jaren geleden was het de algemeen aanvaarde manier om tulpen ten toon te stellen: vakken in een kleur, nooit gemengd. Darwin Tulpen hebben langere stelen, waardoor je tegen de buitenkant aankijkt, terwijl je bij de oudere, lagere tulpen vooral in het hart kijkt. De bloemblaadjes zijn niet puntig maar afgerond, breed en vlezig. Tegenwoordig worden ze samen met de Cottage Tulpen ondergebracht onder Enkele Late Tulpen. Vooral door de Hollandse bollenkwekers zijn er later zoveel kruisingen tussen de twee groepen gemaakt dat ze niet meer van elkaar te onderscheiden waren.