De Nederlandse naam luidt: keizerskroon. De zeer stevige bloemsteel is aan de onderste helft voorzien van smalle en spits toelopende glanzende bladeren. De lelieachtige bloemen, gevormd als een trompet, gaan vergezeld van een kroon met groene bladeren. Elk geaderd bloemblaadje heeft aan de binnenzijde een duidelijk zichtbaar honingstempel. U kunt genieten van de heerlijke honingsmaak door in de vroege ochtend eens, nadat de dauwdruppels hun werk hebben verricht, een licht tikje tegen de bloem te geven (uiteraard uw hand eronder houden) om van dit heerlijke vocht te proeven. De typische 'vossengeur' van keizerskronen, waarvan wordt gezegd dat het mollen, veldmuizen en woelratten weghoudt, wordt veroorzaakt door één vluchtige stof, een zwavelhoudend terpeen, dat de plant produceert. Rond het midden van de zestiende eeuw werden in Leiden, via Wenen (Oostenrijk) door Carolus Clusius de eerste fritillaria's aangeplant. Herkomst: Turkije, het zuidoosten en westen van Iran, Afghanistan, Pakistan en het Kashmir gebergte. Om meerdere jaren achtereen een goede bloei te krijgen, is het belangrijk dat de keizerskroon jaarlijks van flink wat voeding en organische stof wordt voorzien. Herplanten is alleen nodig als de groepen te massief geworden zijn.